این موضوع یکی دیگر از دلایلی است که طبق مقاله آشنایی با مستند حیوانات، فیلم های مستند حیات وحش با تمام مستندهای دیگر از همه لحاظ متفاوت است. اجازه دهید کمی پیش برویم تا متوجه این تفاوت بشوید.

وظایف کارگردان در فیلم ها

در تمام فیلم های سینمایی و مستندهایی غیر از مستندهای حیات وحش، مثلا مستندهای اجتماعی، سیاسی و… کارگردان وظیفه هدایت عوامل ساخت و ساخت فیلم به بهترین نحو را بر عهده دارد. از انتخاب بازیگر و عوامل فنی گرفته، تا انتخاب لوکیشن، نظارت بر طراحی صحنه، بازی گرفتن از بازیگران، نظارت بر تصویربرداری و صدا برداری تا نظارت بر تدوین و ساخت فیلم نهایی. تمام این مراحل، تحت نظارت کارگردان وسلیقه او انجام می شود.

نویسنده شاید نیمی از کار زیبا بودن فیلم را بر عهده دارد و نیمی دیگر بر عهده کارگردان است. شاید فیلمی که از یک فیلمنامه عالی برخوردار است، با یک کارگردانی بد، کاملا نابود شود و یا یک فیلم با فیلمنامه ای ضعیف، با کارگردانی خوب، به یک فیلم ارزشمند تبدیل شود.

پس وظیفه اصلی در ساخت و پرداخت فیلم بر عهده کارگردان است. ولی در فیلم های مستند حیات وحش قضیه کاملا متفاوت است.

وظایف کارگردان در فیلم مستند حیات وحش

در هنگام ساخت فیلم ها، تمام تیم در هنگام تصویربرداری در محل حاضر شده و کارگردان با مدیریت صحیح، عملیات فیلمسازی را به بهترین نحو انجام می دهد. اما در ساخت فیلم مستند حیات وحش ماجرا کمی متفاوت است. سناریو نوشته است و تصویربرداران و صدابرداران به صورت گروه های چند نفره اقدام به انجام فعالیت خود می نمایند. هر یک به خوبی به مهارت خود واقف هستند و کارگردان نمی تواند آنها را مدیریت کند. سوژه ها در اختیار کارگردان نیستند و امکان آن هم نیست که مثلا کارگردان قاب تصویربردار را اصلاح کند و یا به او بگوید چه کاری انجام دهد. چرا که فرصت اینکار نیست و تصویربردار خود باید تصمیم بگیرد.

فیلمی بدون کارگردان

در فیلمسازی از حیات وحش هر کس وظیفه خود را به خوبی می داند و البته باید بداند. تصویربردار باید به خوبی بداند که چه تصاویری مورد نیاز است. بهترین قاب بندی چیست؟ بهترین زاویه تابش نور چیست؟ تصاویر بعدا در هنگام تدوین چطور می بایست با همدیگر تشکیل یک سکانس را بدهند؟

صدابردار به خوبی می داند که بهترین صدای قابل استفاده برای تصاویر چیست؟ چقدر نیاز به تنوع در صداها دارد؟ چند دقیقه باید از هر صحنه صدا ضبط کند؟

پس وقتی تصویربردار بهترین تصاویر ممکن را ضبط کرده باشد؛ صدابردار بهترین صداها را ضبط کرده باشد؛ و تدوینگر به بهترین نحو تدوین را انجام دهد، دیگر نیازی به حضور کارگردان نخواهد بود.

برای همین است که در صنعت مستندسازی حیات وحش در دنیا معمولا نقشی بعنوان کارگردان نداریم. البته در ایران این سمت وجود دارد و معمولا همان تصویربردار را عنوان کارگردان می دهند. در صورتی که وقتی هر شخص کار خود را به خوبی بتواند انجام دهد، برعکس فیلم های داستانی دیگر نیاز به کارگردان نخواهد بود.